Verduurzamen vrijstaande woning uit jaren ‘70

Gefaseerd (ver)bouwen

Over het algemeen zijn huizen uit die tijd onderhoudsgevoelig en slecht geïsoleerd door de gebruikte materialen, zoals aluminium. Vanzelfsprekend zijn we blij met het vertrouwen van Rob en Sylla om hen te mogen helpen bij het in fases uitvoeren van hun wensen. Eerder hadden we al enkele kozijnen voor hen vervangen, zowel boven als beneden. In deze fase ging het om het opnieuw bekleden van alle dakranden rondom het huis (boeiborden) en het vervangen van het hekwerk van het balkon aan de achterzijde. Onze vakman Ad was voor hen het aanspreekpunt op de bouw. Hij voerde het project uit met collega-timmerman Pieter en aanstormend talent Kevin.

‘De moderne boeiborden geven de dakranden een strak uiterlijk’

Ad, vakman

‘Een mooi project met direct zichtbaar resultaat! De moderne boeidelen geven de dakranden een strak uiterlijk. Toch wat anders dan de oude bruine schootjes, die wij voor de klant eerst eraf hebben gehaald en vervolgens hebben afgevoerd. We nemen het afvalmateriaal namelijk dagelijks mee. Dan blijft het op de bouwplaats goed overzichtelijk. Bovendien vinden klanten het meestal fijn. De omgang met Rob en Sylla verliep vlekkeloos, waarbij we waar nodig overlegden over de te maken keuzes. Het weer werkte goed mee. Wel zo fijn bij een buitenproject als dit waarbij we alles buiten op maat gezaagd hebben. De moeilijke hoeken maakten het tot een uitdaging. Ieder boeideel hebben we daarom ter plekke ingemeten. Alle afmetingen waren verschillend. Als basis gebruikten we daarvoor garantie boeiborden met een lengte van 3.85 meter en een standaardbreedte van 2.50 meter. We meten, tekenen af, leggen de liniaal erlangs en zagen dan met behulp van een handzaagmachine het boeibord op maat. Zo hebben we met drieën het huis volledig rondom opgeknapt. Juist omdat we met drieën waren, konden we goed doorwerken. Terwijl er twee monteerden, kon een derde zagen en primeren. We zijn er bijna vier weken mee bezig geweest. Maar het resultaat mag er zijn.’ 

Fotografie: Ron Huizer
Tekst: Hennie van de Kar-Vervooren